BETALAB

workinprogress

Museo da Romanización

Concurso para a Rehabilitación do cuartel de San Fernando destiñada a albergar o Museo da Romanización de Lugo

Praza de Ferrol, 1

Lugo

1. Situacion

Un museo de arte presentado en dúas dimensións rixe os seus sistemas de circulación e define os seus percorridos en función das paredes. A distribucion das tabiquerías, das fábricas, estructuran o espazo pero tamén a forma de percorrelo.

No noso caso, a organización espacial do edificio determina 6 modulos espaciais de 260 m2 repetidos e non comunicados directamente entre si. O patio serve de referencia e comunicación entre eles. Isto resulta nunha certa monotonía espacial, propia da vida nun cuartel pero impropia da singularidade do novo uso do edificio.  Cómpre dotar ó novo museo de certa variedade espacial para mitigar á desacougante sensación de estar sempre no mesmo espacio.

Esta ordenada e ríxida estruturación do cuartel determina en termos dun museo convencional percorridos de ida e volta (entrar e sair pola mesma porta) de cada un destes módulos. tódolos accesos están ubicados nas esquinas do patio. A necesidade de conservación desta configuración espacial e da imaxe do cuartel limitan ainda mais os marxes de intervención da proposta.

2. Estratexia

Resulta que vamos a mirar debaixo do cuartel e o que se expón non ten dúas dimensións e non está á altura dos meus ollos senón algo por debaixo dos meus pes. as paredes seguen sendo marco pero xa non son directriz.

A directriz agora está no chan e cómpre un sistema de circulación capaz de responder a este requerimento e as limitacións ó respecto que supón o marco arquitectónico do cuartel. Un sistema aberto que perfore puntualmente a nova cimentación do cuartel e cun trazado non pechado….a expensas do que se agache no chan.. asi será o chan, o arquelóxico e o novo chan que permitirá aprecialo,  o xerador da proposta.  xurde asi un novo nivel de arquitectura contemporanea entre os dous xa presentes.

Formalizando a nova relación entre o neoclasico e o romano, e respetando as esquinas do patio como lugar de acceso ós módulos neoclásicos,  vaise insinuando unha forma nova de descubrir o que agacha cada un destes modulos e os restos arqueoloxicos que aparezan no solo ó mesmo tempo. o circulo revélase entón como a forma adecuada de por en valor a orde establecida polos enxeñeiros neoclásicos. ben utilizado aporta a fluidez que ansiaba o vello cuartel para crerse museo e supón o contrapunto perfecto á ortogonalidade dos clásicos que pretende acompañar.

3. Resposta

A partir de aqui bosquexamos unha resposta real non pechada. Un sistema capaz de adaptarse ós restos arqueolóxicos que aparezan no solo do cuartel e íncluso á sua ausencia puntual. Cada area de solo sen restos in situ será susceptible de aproveitar, para trasladar outros desperdigados pola cidade ou conservados noutros edificios.

O circulo repetiuse ata que foi camiño, e logo afinouse para ocupar sólo o necesario. por momentos asoman ós modulos e de repente avanzan ó seu interior para aproximarse os seus muros e disfrutar dunha proxeccion. repetiuse tanto o circulo que chegou a linguaxe e se non pisas un, sabes que acabou a visita.

Algúns sairon ó exterior e colleron altura, volume e entidade espacial propia. Un saiu tranasparente á superficie do patio e convertiu este en lugar de encontro. o patio abriuse a Lugo e tomou a infiltración como positiva.

Finalmente á carón do cuartel aparece o maior dos cilindros, dándolle a replica adecuada ó prismático volume do cuartel, e a modo de elemento reclamo e referencia visual do novo museo da romanización.

 

Museo da Romanización

Concurso para la Rehabilitación del cuartel de San Fernando destinada a albergar el Museo da Romanización de Lugo

Plaza de Ferrol, 1

Lugo

1. Situacion

un museo de arte presentado en duas dimensións rixe os seus sistemas de circulación e define os seus percorridos en función das paredes. A distribucion das tabiquerias, das fábricas, estructuran o espacio pero tamén a forma de percorrelo.

No noso caso, a organización espacial do edificio determina 6 modulos espaciais de 260 m2 repetidos e non comunicados directamente entre si. o patio sirve de referencia e comunicación entre eles. Isto resulta nunha certa monotonía espacial, propia da vida nun cuartel pero impropia da singularidade do novo uso do edificio.  cómpre dotar ó novo museo de certa variedade espacial para mitigar á desasosegante sensación de estar sempre no mesmo espacio.

Esta ordenada e ríxida estruturación do cuartel determina en termos dun museo convencional percorridos de ida e volta (entrar e sair pola mesma porta) de cada un destes módulos. tódolos accesos están ubicados nas esquinas do patio. A necesidade de conservación desta configuración espacial e da imaxe do cuartel limitan ainda mais os marxes de intervención da proposta.

2. Estrategia

Resulta que vamos a mirar debaixo do cuartel e o que se expón non ten dúas dimensións e non está á altura dos meus ollos senón algo por debaixo dos meus pes. as paredes seguen sendo marco pero xa non son directriz.

A directriz agora está no chan e cómpre un sistema de circulación capaz de responder a este requerimento e as limitacións ó respecto que supón o marco arquitectónico do cuartel. Un sistema aberto que perfore puntualmente a nova cimentación do cuartel e cun trazado non pechado….a expensas do que se agache no chan.. asi será o chan, o arquelóxico e o novo chan que permitirá aprecialo,  o xerador da proposta.  xurde asi un novo nivel de arquitectura contemporanea entre os dous xa presentes.

Formalizando a nova relación entre o neoclasico e o romano, e respetando as esquinas do patio como lugar de acceso ós módulos neoclásicos,  vaise insinuando unha forma nova de descubrir o que agacha cada un destes modulos e os restos arqueoloxicos que aparezan no solo ó mesmo tempo. o circulo revélase entón como a forma adecuada de por en valor a orde establecida polos enxeñeiros neoclásicos. ben utilizado aporta a fluidez que ansiaba o vello cuartel para crerse museo e supón o contrapunto perfecto á ortoganalidade dos clásicos que pretende acompañar.

3. Respuesta

A partir de aqui esbozamos unha resposta real non pechada. un sistema capaz de adaptarse ós restos arqueolóxicos que aparezan no solo do cuartel e íncluso á sua ausencia puntual. cada area de solo sen restos in situ será susceptible de aproveitar para trasladar outros desperdigados pola cidade ou conservados noutros edificios.

O circulo repetiuse ata que foi camiño, e logo afinouse para ocupar sólo o necesario. por momentos asoman ós modulos e de repente avanzan ó seu interior para aproximarse os seus muros e disfrutar dunha proxeccion. repetiuse tanto o circulo que chegou a linguaxe e se non pisas un, sabes que acabou a visita.

Algúns sairon ó exterior e colleron altura, volume e entidade espacial propia. Un saiu tranasparente á superficie do patio e convertiu este en lugar de encontro. o patio abriuse a Lugo e tomou a infiltración como positiva.

Finalmente á carón do cuartel aparece o maior dos cilindros, dándalle á replica adecuada ó prismático volume do cuartel, e a modo de elemento reclamo e referencia visual do novo museo da romanización.

 

Lámpada Ponpin

Deseño de luminaria de teito. Realizada con pelotas de ping pong de plástico recicladas.

Lámpara Ponpin

Diseño de luminaria de techo. Realizada con pelotas de ping pong de plástico recicladas.

Tendas para a firma CH Carolina Herrera

Elaboración integral do concepto de tendas para a firma CH Carolina Herrera

Diversas localizacións

Fotografías: Tenda de Madrid. Calle Serrano, 16

Tiendas para la firma CH Carolina Herrera

Desarrollo integral del concepto de tiendas para la firma CH Carolina Herrera

Diversas localizaciones

Fotografías: Tienda de Madrid. Calle Serrano, 16

Vivenda Unifamiliar Paredes

Deseño integral de Vivenda Unifamiliar

Oleiros, A Coruña

Pequena vivenda unifamiliar na costa da Praia de Bastiagueiro. Realizada na base ao concepto clásico de arquitectura galega a partir de muros portantes de mamposteria de pedra, nun exercicio de reinterpretación e actualización do xeito tradicional, co uso das técnicas contemporaneas. A vivenda abrese ás vistas, ao mar e ás orientacións solares máis amables, segundo un eixo leste-oeste, namentres que se aisla ata o máximo das orientacións máis desfavorables, evitando a apertura de ocos na fachada norte, onde se sitúa o acceso á vivenda. A fachada sul configúrase con ocos cunha clara compoñente vertical, practicados en el muro de pedra, materializados por medio de dinteis de material resistente á flexión, neste caso formigón armado, como reinterpretación da fiestra da casa tradicional galega.

 

Vivienda Unifamiliar Paredes

Diseño integral de Vivienda Unifamiliar

Oleiros, A Coruña

Pequeña vivienda unifamiliar en la costa de la Praia de Batiagueiro. Realizada basandose en el concepto clasico de arquitectura galega a base de muros portantes de mamposteria de piedra, en un ejercicio de reinterpretacion y actualizacion de la tradicion con las tecnicas contemporaneas. La vivienda se abre a la vistas, al mar y a las orientaciones solares más amables, segun un eje este-oeste, mientras que se aisla al máximo de las orientaciones más desfavorables, evitando la apertura de huecos en la fachada norte donde se ubica el acceso a la vivienda. La fachada sur se configura con huecos con una clara componente vertical, practicados en el muro de piedra, materializados por medio de dinteles de material resistente a la flexión, en este caso hormigon armado, como reinterpretación de la ventana de la casa tradicional galega.

 

Edificio de 28 Viviendas

Edificio de 28 Viviendas 

Construido

Cervo,  Lugo

Edificio de 44 Viviendas

Edificio de 44 Viviendas

Construido

Lalin, Pontevedra